Git Leyla. Git ki Leyla, sensizliği tadayım
Sana meylim çöllere döndürsün beni Leyla
Ne çıkar ki bin yıldır ben zaten oradayım
Bin gece de hasretin yandırsın beni Leyla

Ne kadere ne sana ne bana küsmüyorum
Revadır biliyorum, yüzümü asmıyorum
Dilimi kestim ama içimde susmuyorum
Umrumda mı, sensizlik söndürsün beni Leyla

Belki bir dokunuştum, bir bakışlık tutkundum
Belki de hayalinde büyüttüğün utkundum
Rengine doyamadan düşlerimi yutkundum
Sana doğacak güneş dindirsin beni Leyla

Sende saltanat yalan, sende tahtım tacım yok
Senin gönül bahçende dikili ağacım yok
Girme hayallerime dayanacak gücüm yok
Bırak da başkaları kandırsın beni Leyla

Leyla’m, gece çiçeğim, düş kokulu kadınım
Ne bahtına mimarım ne senin muradınım
Hüzünlü şiirlerde buruk kalan tadınım
Yarım kalan şarkılar andırsın beni Leyla

Yolcusunu bekleyen bilinmez bir durakta
Zeytin gözlü çiçekler büyütürüm kurakta
Hep ölünce ölünmez, bu ayrılık ırakta
Sönen yıldızlar gibi söndürsün beni Leyla

Gece bahtımdan siyah, sen geceden koyusun
İçimdeki siyahın büyüdüğü kuyusun
N’olurdu, aşk bir gece kollarında uyusun
Ondan sonra tek kurşun indirsin beni Leyla

KenYA
Kenan Yavuzarslan
26 Haziran - Samsun