Ben her yagmurda seni severdim,
Karışınca damlalar gözyaşlarıma,
Sicim sicim inerken yanaklarımdan,
Seni ne çok sevdiğimi söyler sanki.

Buz tutarken geceleri ıssız vadiler,
Bir koralev yanar yüreğimin derinliklerinde.
Hasretinin yangısıdır bu,böylesine acı çektiren,
Özlemine yenik düşen hayallerimle.

Her şarkıda seni dinlerim,
Sana atfederim tüm sözleri.
Hıçkırıklar ile uyanırken geceleri,
Aklıma takılan sadece senin gece karası gözlerin.

Vuslata zaman yok sevgilim,
Kavuşmak nafile deyişin,
imkansız bir aşkın kollarına atışın,
Ne,buz tutan ellerimi,yüreğimi ısıtışın,
Ne de katran karası gecelerde kayboluşum.

Her yastıga baş koyuşumda,
Her hücrem hissederken sinen kokunu,
Bin bir duada niyaz ederken seni,
Ansızın...
Agaran şafak sonrası silinen umutlarım.

Üşüyen gecelerimde üzerimi örten değilsin artık,
Sadece gökyüzünün sessizligidir saran bedenimi.
Bir yıldız kayarken saman yolundan,
Tuttugum dileklerle birlikte kayboluşudur sanki...


Musa ATAÇ.