7
Yorum
2
Beğeni
5,0
Puan
1054
Okunma

evrendeki sıradanlığa dökülürken
gece mevsiminin boş yüzleri
susar gökyüzü rolleri
tanıklık etmeden kuzey yıldızı
nefessiz kalan rüzgarlara
karanlığın sesinde
ipsiz uçurtmalar uçar
dokunurken
engelsiz yüreklere evham
bezenir hüznün dansı
göz pınarlarındaki hasretin ervahına
saatlerin vefatıyla
nöbete durur öykülerin başaktörleri
oynanırken
bulutların siyah saçlarıyla gölge oyunları
çoktan saklanmıştır
masumiyetin elinde gece fenerleri
nedendir
sızıverirken usulca ayın yüzüne tereddüt
çokça alışkanlıklar ölüyor
kıymetinde gecenin
ah sevgili
ne demeli
dokunurken tomurcuk renkler ruhumun avlusuna
bir sevdanın rotasıyla
gidiyor gönlüm bayır aşağı ışıksız uçurtmalarla
.......
5.0
100% (13)