Ağırdan yürüdüm
Gecenin en zifrine.
Öyle karaydı ki,
Ben gecede
Gece bende
Kayboldu.

Yol aldım
Geriye mi
İleri mi bilmeden
Sabaha vardım.

Dolanmış ayaklarım
Simsiyah saçlarına
Kara mürekkep okkasına yuvarlandım.
Yazdıkça içimi beyaz sayfalara
Ben doluyorum.
Yazdıkça ağır ağır
Mürekkep okkasından
Damlayıp
Sayfalara eriyorum.

Rüzgar öyle vuruyor ki cama
Gözlerim devriliyor
Senden yana.
Hiçbir şeye tutunamıyorum
Diyorum ki için için
Alıp götürsün bu savruluş
Senin mahzun gözlerinin
En dibine vursun.

Titreyip atıyorum kendimi güverteme
Hayat çılgın dalgalarla üstüme üstüme
Öyle büyük bir dalga geliyor;
Ben hiç korkmuyorum
O koca deve bağırarak
Al, al beni götür diyorum.

Sırıl sıklam olmuşum
Kamçı gibi vuruyor dalgalar
Kaptan diyor aklım
Gel artık deli
Gel içeri
Bu kadar sevmeyi
Hiçbir dalga götüremez ki...

Duruluyorum,
Duruluyor dalgalar,
Birden güneş açıyor
Masmavi bir gök
Martılar.
İlerde beyaz bulutlara dokunan dağlar
Bir el mesafesi
Bağırsam duyulacak nerdeyse
Rüzgar bekliyor yelkenim
Yüreğim koca körük kesilmiş
Bağlasam koca gemiyi sürükleyip götürecek.

Çok parlak bir ışık doğuyor
Tam karşımda.
Öyle parlak öyle parlak ki,
Gözlerim kamaşıyor.
Açtığımda gözlerimi
odamın ortasında
Elimde resmin,
İki büklüm resmine sarılıp
Ağlıyorum.

(Haziran 2011 İstanbul)