7
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1653
Okunma

yalnız bırakıyorum diye
gönül koyma bana
gözlerini görürsem ağlayacağım
sen ağlamayasın diye
ağlayamazsın diye
bilirim sende de düğümlenir bir roman
okumaya korkarız, susarız
yalnız bırakıyorum diye
gönül koyma bana
kendimden çok sendeyim oysa
koltuğun,
Kur’an’ın
yastığın…
senin de üç yoldaşın var
tıpkı benim gibi
yalnız bırakıyorum diye
gönül koyma bana
saçlarındaki beyaz şiirlerden korkuyorum
dayanamıyorum yüzündeki çizgileri görmeye
biliyorum azalıyorsun
ansızın çıkıp geleyim istiyorsun
yere, yanına, dizinin dibine oturayım
öpeyim, öpeyim dizlerini
sen de başımı okşa…
yalnız bırakıyorum diye
gönül koyma bana
sen yalnız kalmalısın ana
birbirimizi gördüğümüz an
deccalin kulakları çınlar
debelenir yeryüzü
ne olur bakma bana
ağlamıyorum (sanma)
güçlüyüm ben (zor olsa da)
sen de ağlama…
bilirim yalnız bir cennetin
rayihasını saklar avuçların...
5.0
100% (6)