öyle oluyor ki
içtiğim suda yangın çıkıyor

bazen

öyle oluyor ki
iplik iplik sökülüyor zaman
çoğalıyor, çoğalıyor…
çoğaldıkça dolanıyor ayaklarıma
düşüyorum
ve hiç şaşırmıyorum buna

bazen

kulaklarımın duymadığını varsayıyorum,
gürültüden anlayamıyorum artık
hani şöyle
şuramda bir yerlerde
susuşup duran çocukları

bazen

görmezden geliyorum
aralıkta yeşeren
şımarık kasımpatını
o da zamanı aksatıyor

ve bana kim iddia edebilir
yüreğimdeki çolpan tını
yalan söyleyebilir?

bazen
ne komik değil mi hayat
gülmekten gözlerimden yaşlar geliyor
suratımda devrik bir gülüş
asılıp kaldı, silinmiyor



Kendine gel derviş kafa!
İçtiğin iki yudum baldıran hepsi hepsi
Nefes alıyorsun, görebiliyorsun
Ve hala üşüyorsun, ölmezsin
Alırlar parmaklarının ucundan biraz
Öylece yaşamaya devam edersin

Bazen,
Yalnız değilim sanıyorum
Ölüyorum…