18
Yorum
17
Beğeni
5,0
Puan
2271
Okunma

Bazen en ağır kitaptır insanoğlu...
bir şair gülümsedi
/ ve kırıldı bir kristal gibi bütün şiirler
topladığım kelimeler ellerime batıyor
k/anıyor parmak uçlarımda med
y/anıyor kuytu köşelerde cezir
oku beni
- kem gözle bakmadım hiçbir can yarasına
ara sıra
bir çocuk çekilir avuçlarımdan
pır pır ederken canlanır
sarkar kelepçeli duvarlarımdan
s/öz yangını bir nedamet bırakır ardımsıra
oku beni
-korunsun kelimeler bed nazarlardan
ben şair değilim şair,
cümleler devrilir devrilir düşer üzerime
korkarım acısı yalın bir ayrılık dokunur özüme
oysa denizler gibi demiştim şiir
bunalınca atlayacağı insanın
itibar etmiyorsun
- bu da geçer
dokunur geçer bir ayrılık yüzüme
okunur geçer
tozu toprağı kaçar g/özüme
yol dediğin
geçer gider de içerimden
itibar etmez s/özüme
5.0
100% (25)