Kara/basanŞiirin hikayesini görmek için tıklayın içimde şiirler ölüyor...
bir gün ellerin benden kopmak zorunda kalacak gücümüz yetmeyecek, mecalimiz kalmayacak direnmekten kırılan direncimiz kanarken kan akacak gözlerimizden ama en çok susmak acıtacak keşke diyeceğiz, keşke... hiç böylesi anlamlı olmamıştı keşkeler idamı kesin, infazı meçhul gönül mahkumunun her günü azap gecelerce güzel düşler görürüm bir serçe konar pencereme âzad der âzad... hadi! verin el ele irkilirim! güneş vurur yüzüme, koşarım pencereye kar üstünde kana bulanmış serçeler karabasan gibi çöker boğazıma gerçekler ah o gerçekler bizi öldürecekler... sesinin soğuğunda buza kesti sözlerim bir uzansa ellerin, çözüleceğim... desibel |
''Ah, kimselerin vakti yok
Durup ince şeyleri anlamaya
Kalın fırçalarını kullanarak geçiyorlar
Evler çocuklar mezarlar çizerek dünyaya
Yitenler olduğu görülüyor bir türküyü açtılar mı
Bakıp kapatıyorlar
Geceye giriyor türküler ve ince şeyler''
Gülten AKIN
...
Kutlarım, kendini hissetiren bir şiir.