1
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
1198
Okunma
Bir gün yüreğime taş bağlayıp atacağım denize
Kimse bulmasın bulamasın diye
Bıktım usandım kaprislerden
Kıskançlıkla bakan gözlerden.
Nefrete dönüşmesin diye atacağım yüreğimi denize
Anlaşılır belki insanın insanlığı sevginin değeri
Hayatın kısa bir serüven olduğu
Herkese de bir yer bulunduğu
Nefrete yer olmadığı görülür belki.
Arar bulurlarsa bir deniz kenarında beni
Canımı acıtmazlarsa eğer
Unuturum olan biteni
Sünger çekerim sevgisizliğin üzerine
Yeni bir rota çizerim teknemle açılırım denizlere
Yahut batarım kanayan yaralarımla
Yatarım sonsuza dek denizin dibinde bir köşede.
2007.OSMAN ÖZTÜRK.
TAFLAN MEVSİMİ ŞİİR KİTABIMDAN.
5.0
100% (2)