hayrettin taylan
ay-şemi eritirken

Gelmeyişinin kopmaz kıyametindeyim
encam can kırıklarını
serencam hayal kırıklarının camı
bense pencereni kıran uslanmaz maşuk

kerameti biten bir “keremim” işte
aslı olsa da ne yazar
in , cin aşk oynarken yaramda
marifet seni unutmamakta
fazilet seni hep anmakta


yanılgının eğik düzleminde sen
sevginin doğrusunda ben
hayretin sızar ,
hay’rettin olur yadım

seyr ü nazarına kadim olmuş adım
tekmil veren aşk dünyasının İsa’sı gibi
gitmişim yarimin mehdisi olmak için yarına
beklemişim dünyanın sonu bekleyen pür ü pak gibi

daha çok yalnız olmak için çıktım yalavüzlere
ucu, bucağı sende olan kılavuzlara
sığınış bir sarılışın küvezlerine
bekleyiş bir bakışın çözümlerine
geliş bir ömrün aşk sözlerine
kalış senden sen’e sani olmamaktır
kani kalmaya ayna kırmaktır yar