Neşter…Ozan’ın Ölümü

Başı yastıkta
Gözleri asılı kalmış boşlukta
Neşteri yüzüne vurmuş Ozan’ın
Acımamış ona yıllar
Sevgiyle, dostluğa
Haksızlığa, doğaya
Adaletin terazisine yazdı Ozan
Yıllarca yılmadan, yorulmadan
Asilce beklemek, bilerek düşünmek
Gözlem ve özlem yorgunlukları
Yalnız kalıp kapılara bakmak
Ölmekten başka neydi sanki?
Yaşlı, hasta tek başına bir emekçi
Ozan aşkla dolu
Ozan hasta
Buz tutan yüreklerde
Yer bulamadı Ozan
Aşkta tükenişleri yazan
Bakın nasıl tükeniyor şimdi
Hangi aşk ondan öte
Varabilmiş ki hedefe
Erebilmiş mi vuslata?
“ Yüreğin dar bu aşka senin Ozan”

Başı yastıklarda
Ozan hasta
Acılar neşterini vurmuş yüzüne
Ozan yasta
Avucundan uçurduğu
Melek beyazı güvercinleri bekliyor
Dönerler mi geri?
Gözlerinin ışığı sönmüş Ozan’ın
Takılıp kaldığı boşlukta
Melek beyazı güvercinler
Nöbetteler başucunda