Doksan üç harbinde, çıktık Razgatdan.
Dört milyon muhacir, geldi Balkandan.
O şanlı topraklar, ecdattan gitti.
Gâvurun zulümü, böylece bitti.

Yollara döküldü, bu Türk milleti.
Zayıfladı dostlar, cihan devleti.
Bütün cephelerden, düşman saldırdı.
Yunan ı, Bulgar’ı, kazan kaldırdı.

Işıkelek, benim dedemin köyü.
Türkmen dağlarının, tatlıdır suyu.
Coşkundur dereler, buz gibi akar.
Yörük güzelleri, yürekler yakar.

Kuşlar gibi seker, gelini kızı.
Baharı serindir, ısıtır yazı.
Avlakları boldur, keklik, tavşan var.
Mis kokar çiçekler, nane yavşan var.

Alageyik, sürü gezer, ormanda.
Kaybolursun, sisli puslu zamanda.
Kar erimez, Türkmendağ zirvesinde.
Kuzular çevrilir, çam gölgesinde.

Sürü sürü, çayır çimen yayılır.
Çobanın kavalı, yanık çığırır.
Sütü, yoğurdu bol, aktır yağları.
Kovanlarda çiçek, kokar balları.

Çaylarında yayın, sazan bol olur.
Şahin, doğan, alıcı kuş can alır.
Kurdu kuşu saklanıyor koyakta.
Kartalları uçar, köyden uzakta.

Sebze meyve çokken, buğday tarlada.
Yayılıyor koyun, kuzu yaylada.
Beş asırlık sarı çamlar dağlarda.
Ardıç, meşe, kayın boldur ormanda.

Harman sonu düğün, dernek kurulur.
Eski adetlerle, baş göz olunur.
Efeler oynarken, davul vurulur.
Kuzu kavurmayla, sofra kurulur.

Asker geçirirken, zurnalar çalar.
Yaşlılar gençleşir, hayale dalar.
Analar kınalar, evlatlarını.
Bu gençler çok sever, vatanlarını.

Kalabak, Seklice, Sarı öküzden.
Muhacir köylüler, toplanır birden.
Çerkezi, manavı davet edilir.
Ilıca, Aktarmaç, Kırka da gelir.

Şimdi şehirlidir, bir çok ahali.
Değişmez yinede, töre ahvali.
Özünden yücedir, bu Türk milleti.
Türkmendağlı bitmez, köyün hasreti.

HİLMİ CAN.
MAYIS. 2011. (3290)