11
Yorum
3
Beğeni
5,0
Puan
2057
Okunma
Gidiyordum
Sen uzuyordun gözlerimde...
Bilinmezliklere doğru
Sen bazen çarpı oluyordun
Bense artı...
Toplamda karışıklığımız eşit olmuyordu
Çoğu eksilen biz oluyorduk...
Ve bir şafak söküğünde Turuncu ben oluyordum
Sen yer grisi toprak...
Baharlarıma sebep olan dar geçitlerin
Sisli, puslu fırtınasıydın
Ben okşanası yaban çiçeği…
Bazen bir annenin acı ağıdında
Göğsünden yankılanırdım
Sancılanırdım,
Bazen de koyu hayallerimden
Bir güneş batımında ben mavi oluyordum
Sen düş kırığı sebebim…
İm –kan-siz…
Alameti oluyordun kan basıncımı zorlayan
…sizliğin.
Sonra ansızın unutulduk birbirimizden
Her resim arkasında kalan sözler gibi…
Rüzgarlar kırarken dallarımızı
Dağıldık kum tanesince
Ve adına “imkânsız” aşk dedik.
İm-kan-siz
İMKANSIZ/2011-H.R
5.0
100% (16)