Vatan kan ağlıyor
Canını acıttılar ülkemin
Ağıtlar dökülüyor dudaklardan
Yürekler dağlanıyor
Gücünü görmek istemediler milletimin
Güzel Türkiye’min
Rüzgar esmeyecek sandılar Ege’den
Dumanlar sarmayacaktı dağları Akdeniz’den
Sanki dalgaların gürülüsü
Duyulmayacaktı Karadeniz’den
Kısacası Türk’e kefen biçtiler.

Kanlı ellerini hiçbir zaman
Çekmek istemediler
Anadolu’mun Türkiye’min üzerinden
Suymuzla can bulup
Milletimizi susuzluğa mahkum ettiler.

Sanki Kahraman Mehmetçik
Aşamayacaktı Gabarı Cudi’yi
Darmadağın edemeyecekti
Hakurk’u Kandil’i
Korkmadılar muhteşem tarihinin azametinden
Yıkıp yeniden kurduğu 16 devletten
Genç Mustafa Kemal’lerden Mehmet’lerden
Kuşku duydular Türk’ün cesaretinden
Hani tabiri caizse ensemize vurup
Önümüzden alacaklardı ekmeğimizi
Birbirimize düşüreceklerdi
Türk’ü Kürdü yani bizi
Düşman edeceklerdi kardeşimizi.

Bazen globalleşen bazen küreselleşen
Bazen de marjinalleşen sizi densizler
Kapı komşumuzu bölüp bize düşman edenler
Kıtaları aşıp barış getiriyorum diye zulüm getirenler
Kendini kurt sanan herkesi kuzu görenler
Mezopotamya’ya yerleşen sizi gafiller
Anaların bacıların
Gözyaşlarının sele dönüştüğünü görünce
Tufana yakalandıklarını anlayan sizi hainler
Karanlıklarla konuşup arkamızdan sövenler.

Canıma göz diken
Ülkeme hançerini kahpece saplayanlar
Bilin ve duyun diyeceklerimi
Dinleyin ülkemde yakılan ağıtları
Öğrenin hep bir ağızdan söylenen
Şehitler ölmez vatan bölünmez sözünün anlamını
Son bir pişmanlık hakkınız var
Kucaklamak için bin yıllık tarihimizi ve Türk milletini
Gerisini söylemek bana düşmez ki sen de biliyorsun
Türk’ün gururunu haşmetini
Yüce Mustafa Kemal’in kırmızı kalemle çizdiği Misak-ı Milli’yi
Ne mutlu Türk’üm diyen halkın
Yeri geldiğinde şefkatli elini
Canına kastetildiğinde ki korkunç gücünü
Tarih sayfalarının taçlandırdığı yenilmezliğini.

Ey vatan sen müsterih ol
Hiçbir güç yıldıramaz bizi
Cansa can verir
Namerde teslim etmeyiz seni.

2007.OSMAN ÖZTÜRK.
BAKRAÇ ŞİİR KİTABIMDAN...