3
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
1444
Okunma
mevsimsiz bir acı gözlerin
aklıma kazınmış bir şiir
düğümleniyor sonra
kalemimin ucuna bir sancı
temmuzda güneş yanığı
sızlıyor içimde adın
susuzluğuma çare diye
türküler söylüyorum
“gayrı dayanamam ben bu hasrete”
bozkırın şehrinde yapayalnız
seni bekliyorum…
bu kalemi kalbime sapladığımdan beri
acımıyor şiirlerim
kanatmıyor hiç bir hançer
yokluğun kadar
vu şehrin sokakları
her geçen gün
daha bir daralıyor
ve üstüme üstüme yıkılıyor
damları
bacaları…
bırakıp gittiğin gibi değil
hiç bir kaldırım
hangi ayak izine bassam
kayboluyorum
sensizim…
şimdi
dilimde ölçüsünü yitirmiş bir tükrü adın
kırkikindi yağmurları
çoktan terketti bu şehri
ve çoktan kurudu
bahar…
sevdiğim…
dönme yüzünü
beni bu şehre bırakma
ŞAHBEYİT
FATİH ŞAHİN IŞIK
5.0
100% (4)
Cevap Yaz