Ayrılıgın kaçıncı günü bilmiyorum.
Sensizlikte durmuş zaman
Öyle bi ayaz bıraktın ki bana,gittiginden beri donup kalmış bütün hersey
ve ayrılıgın işgalinden odama sıgınıyorum
Yalnızlık yagmur gibi pencereme vuruyor,ben sırılsıklam ıslanmaktan korkuyorum

Sensiz soluyan cigerlerime inat,
bir nefes duman daha cekiyorum sigaramdan
Kagıdı kalemi alıyorum elime,
bitsin diye ha bire ayrılıgı yazıyorum
kalemin mürekkebi tükeniyor,Kagıtlar yetmiyor
ama o kahreden ayrılık bitmiyor
Benim kaderimi yazan Allah’tan seni tekrar yazmasını istiyorum
olmuyor
Kaderin mürekkebi ayrılıkta tükenmiş

Hatıralar canlanırken,anılar sızıyor yüregime
Hatırlıyorumda
Güneşin sarısını saçlarından ögrendim
İlkkez gözlerinde görmüştüm gökyüzünü
Tek hece çıkmıştı dilinden
Sen
Bülbüller gibi öpüsür
Dalga ve sahil gibi sevişirdik
Şimdi kabuslar giriyor yatagıma
Hasret terliyorum her gece sabaha kadar
Hayalini kana kana içsemde
Hiç bu kadar aç kalmamıştım sevgine
hiç bu kadar yakın olmamıştım ölüme
ve bilemezdimki
ayrılığın azrailin elinde bir kurşun olduğunu
Yoksun...Yokum...