Akşam olup da el ayak çekilince
Şehrin sokaklarından,
Sessizliğin ortasında,
Hayalin,
Yerleşiyor gözlerime
Uzanıp,
Yanağındaki
Masumiyeti öpüyorum..

Kırgınsın,
Belkide kızgın,
Bakışlarında bir hüzün,
Gülümseyişlerin buruk,
Kristal bir küre
Dokunsam,
Bin parçaya bölüneceksin.
Dokunamam ki..

Akşamın ufkuna bıraktığın,
Gölgeni öpüyorum..

Bütün nesneler kayboluyor,
İnsanlar sessiz,
Martılar suskun.
İkimiz el ele
Yalınayak kumsalda,
Güneş yeniden doğuyor,
Yüzünde.
Gözlerinde yıldızlar..

Kumlara bıraktığın
İzleri öpüyorum..

Bir ses; ’ bir kahve daha alır mısınız ’
Anlamsızca bakıyorum,
Neden bir,
Biz iki kişiyiz..

Fincana bıraktığın,
Dudak izini öpüyorum..

Sen,
Kelebeklerin kanadında
Uzaklaşırken,
Yarın akşam
Yine burada,
Aynı saatte diye
Fısıldıyorum kulağına.
Dudaklarımda tebessümler..

Gökyüzünde ışıyan,
Ay yüzünü öpüyorum..

10/06/2011