aynada dudak…
yüreğimde el izin,
bırak, kalsın
alma giderken ne olur,
tenime güz yaprakları gibi dökülen saçlarını,
parmak uçlarıma bıraktığın,
o nemli
sevda şarkısını,
bırak giderken, bende kalsın ne olur.
yastığımda kokun…
gözlerimde
gülmelerin,
bırak, kalsın
alma giderken ne olur,
avuçlarıma nisan
yağmurları gibi yağan
gözyaşını,
tenimim her köşesine dipnot olarak yazdığın,
sevgi sözcüklerini,
bırak giderken, ne olur.
bırak, dağınık kalsın ilkel yüreğim
toplama giderken hiç bir şeyi,
bütün delilleriyle dursun öylece gökyüzü,
ayrılığa inat…
hayata inat…
bırak, kalsın ne olur
o ilk öpüşmenin,
dudaklarıma düşen ferahlatıcı serinliği…
02 Ekim 2006 / 23.51 Burdur