/Kaç kaçak aşk birktirdim gözümde
Kaç kez baktı o gözler senin yüreğine
Kaç kurşun çıktı yaralanan sevdamdan
Kaç ruh çağırınca gelmedi, gidenin ardından/

Yüzüme tebessüm diye koyduğun elin
Yeryüzünde hiçlerin s/övdüğü bir ağlamaydı
Dokunduğun her zaman, kum saatiydi
Akıyor, gidiyor ve bitiyordu
Her anım sana zimmetli, her vaktim sana emanetti

Biliyordun,
Kaç bıçak yarası giriyordu aşkımın içinden
İçimin kendisinden,
Gök/yüzlüm hediyeydi senden bana kalan
Verdiğin son veda busesi kadardı hayat,
Ve son dakikasını yaşayan kelebek misali
Kanayan, ağlayan ömrüm vardı, gelmeyişinin artığından

Görüyordun,
Bulutlarım sana tutuklu kalıyordu nice hayatta
Kentime inen lanetlere tutunuyordu, aşk denen gül çiçeğim
Kırmızı umutlar vardı gelirsen diye
Şimşekler vardı aşkın birgün yenilenirse diye
Sen vardın, ben vardım, saçları şeker kokan çocuklar vardı
Ve biz aşk denen bu oyundaydık
Ne kaybeden belliydi, ne de kazanan
Ödüller sadece zamandı,
Gidenin ardından...

/Kaç umudum suya düşüyordu bir anda
Kaç geceler kabus giriyordu rüyalarıma
Kaç kere aşk diyordun da sen,
Kaç kere haykırıyordunda gelmiyordu sevdalar,
Eksik kalıyordu sanırım söylediğin yalanlar/

Yağmur diye gözlerimden akan yaşlardan
İntikam alıyordu kara denen bedenim
Dilimden çıkan her kelime
Aşkına edilmiş nidalardan başka bir şey değildi
Her duam,
Her bedduam,
Her sonsuz çığlığım,
Sanaydı elbet,
Arkana bakmadan çekip gittiğin yollara

Duyuyordun,
Sen diye kaç aşka sarılıyordum yokluğunda
Belki diye kaç kere yalvarıyordum göğe
Umursamıyordun
Yalnızlığın elinde kalıyordum çoktandır
Bir tek ben, bir tek sessizlik
Nicedir yüreğime kimse dokunamıyordu
En son senin elin elimdeydi
En son senin hikayendi aşk diye bildiğim
En son sen...

Gidiyordun,
Defalarca söylediğim sözleri
Tekrar tekrar söylettiriyordun bana
Karşımda durup tek bir kelime etmeden
Yıkılıyordu türk filmi sahnelerim
Anlatıyordum ben tek tek
Sen dinlemiyordun hep giderek
Bakmıyordun bile yüzüme
İçimin kendisine
Umursamıyordun belki
Yüzde yüzlük bir dilimde lal olup kalıyordun
Vuslat zamanları hep başkalarınındı,
Bizde ancak acı...

Öyle bir vedaydı ki bu,
Görmüyor ve anımsamıyordun anıları
Ellerin son kez avuçlarımda
Gözlerin gözbebeklerim de kalıyordu
Çıkaramıyordun
Olsun gidiyordun, git
Gözlerin bende kalıyordu, ellerinse ellerimde
Senden bana küçük bir hediye,
Hatıra sadece...





(İlknur Karaca)