Geçti ömrün fasl-ı gül mevsimi
Hazan düşse gönül bağlarına
Yine de akıtma yaşın çeşm-i giryânım
Kurusa ırmakların çöle dönse yaylaların
Yine de eğilme dallarım


…….


Yaşamak bir bardak suda boğulmaksa
Devşirme umutlara tutunmak niye
Boşuna çırpınmaksa fırtınalarda
Bırak inceldiği yerden kopsun ipler




Gün gelir öcünü alır zaman
Ah! edip verdiklerine üzülmek niye
Sanma ki herkes dost, herkes sevgili
Aldanıp da ağyar elinden içme ağuları...




Her kul geçer feleğin çemberinden
Bunda şaşılacak ne var
Kaideleri bozmak sana mı kaldı
Terk edip gideceksin bir gün
Diğerleri gibi olma sende dünyâperest




Aç! rüzgârın önüne sine-i sad pâreni
Vursun kanlı hançerini kader
Korkma kanarsa kanasın dudağın
Nasılsa damlaya damlaya son bulacak
Güneşin avuçlarında gül nefesin…







ayşe uçar
08 /06 /2011