Mini minicik bir yavruydu o
Kardeşiyle bir çöp bidonunun
Yanında uyuyan
İşte böyle başladı
Kaderinin değiştiği an

Kardeşi sağlam, kendi yaralıydı
Cemoş un yüreğinde acıma duygusuydu
Bu sevgiyi başlatan
Pamukların içinde sürdü tedavisi
Bunlar saltanatının habercisiydi

Adı Papi oldu
Önce gönül sarayına
Sonra sırça köşküne yerleşti Cemoş un
Etrafında kendi familyasındakiler
Çekemedi minik Papi ciği

İlk fırsatta yine yaktılar canını
Ama o artık emin ellerdeydi
Günler gectikçe büyüdü Papicik
Kuzguni siyah ve süt beyazı parlak tüylü
İhtişamlı bir kral oldu sırça köşke

Özgürce yaşıyor
Tüm kaprislerine cevap buluyor
Yazları yazlık evlerine
Ara sıra kardeşi geliyor ziyarete
Yorgun, ürkek ve perişan şekilde

Papinin yemeğinden ikram ediliyor ona da
Yiyor, yerken kim bilir neler düşünüyor
Ve kamburu çıkmış bedeniyle
Arkasına bile bakmadan çekip gidiyor
Geldiği yere...

Peki Papi ne yapıyor
Bütün bunlara rağmen
Severken tırmalıyor! ..
Sevilirken tırmalıyor! ..

Bitki de olsan
Hayvan da olsan
İnsan da olsan
Kaçınılmaz olan
Kaderinle birlikte yaşıyorsun hep! ...

Papatya YILDIZ
24.07.2007 15.00