6
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1552
Okunma
Kulaklarım yırtılıyor gün gün,
gün gün ölüyorum sessizliğin boğucu çığlıklarında...
Ne bu geceye sitem,
güne vuruluş...
Bu ne güneşin karanlığında yok oluş...
Kaderin saçları avuçlarımda,
birer birer ayıklıyorum hüzünleri,
her elime geçen yeni bir başlangıç mı, son mu?
...
Büyütürken her hüzün bizi adım adım,
sıcak bir omuz bulmuşken ağlamışım çok mu?
...
Elimde ne kadar umut kupon kaldıysa getirdim,
katledilmiş bir yaşama biçilen değer yok mu?
...
Söyleyin!..
bu bir başlangıç mı yoksa son mu? …
5.0
100% (5)
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Cevap Yaz
