Saat beni düşündüğünü söylüyor
Yalan…
Tüm batıl inançlarımın üzerine köprüler kurup
Benden uzaklaşmanı izliyorum
Köprülerin mimarı ben evet

Ama sen de bilmediğin köprüden
Geçme sevgili

İşten geldim
Öğle yemeğimi çoktan yedim
Şöyle bir uzanmak geçiyor içimden
(Gecemin uykusuzluğunun verdiği rehavet olabilir)
Kalbimdeki hançeri çıkarıp bırakıyorum komidinin üzerine
Yanında küpelerim, kol saatim
Birde yarım bıraktığım çayım
İçim geçiyor sanırım

Telefonla uyandım…
Kız kardeşim (selamı var)
Annem aradı sonra, liseden arkadaşım
Vazgeçilmezim Şerife,
Teyzekızım birde
…
Sen yoksun yine…

Boş ver zaten
Beklediğimi de
Bilme sevgili

Telefonumda bir mesaj sesi
İçimde bir ihtiyarlığın gençliğe dönüş telaşı
Beyaz saçlarım kararıyor anında
Elim ürkek
Yüreğim titrek
Yazan “bir dost” :(
Halim hatırım soruluyor
Gel de cevap ver şimdi
Gel de “iyilik-sağlık” de…
Boş veeeerrrrr….

Bir mesajın bile kıskanır mısın benden
Çekmezsen…
Çekme sevgili…

Rüzgar tenimi okşuyor şimdi içten içe
Dolaşıyorum sahilde
Aklımda geliş gidişlerin
Bir deli otoban misali
Çarpışmalar zihnimde
Hız sınırını aşan sen, yavaşlayan sen
Çarpan sen, vurulan sen
Tüm kusurlu hareketler senden yana

Bunun bedelini bana
Ödetme sevgili…

Sıkıntılarımı terbiye ettim ben çoktan
Birer birer geliyorlar ki üstesinden geleyim
Bir sensizlikle baş edemedim
Toplu mezar kazılıyor ruhumda
Duyulmayan bir ağıt
Gürültülü bir sessizlik
Tüm suskunluklarına şiirler yazdım
Kabul ettim… yenildim…

Ne diyeyim!..
Beni daha da fazla
Söyletme sevgili…

Gün karardı bile çoktan
Zihnimin çıkmaz sokaklarında
Sana doğru kaç kere gittim geldim bilmiyorum
Evet sensin evde bulunmayan
Şimdi ne söylesen boş
Bir selamlık vakitmiymiş bana ayrılmayan
Bir mail düşüyor kutuma
Ulaşılamıyormuşum ( yalan!..)
Oldu ki gerçek olsun

Gerçekten seviyorsan
Pes etme sevgili…

Zaman doldu
Prensesler bile külkedisine döndü
Balkabağı dolu her yer
Ayakkabılar eşlerini arıyor
Ne çok beklettin beni

Artık geleceksen bile
Gelme sevgili…