Biliyorum gideceksin.
Geceyi böle böle...

İçimi yanına katıp,
içini yamacıma bırakıp.
Doğuracağım tüm özlemlerinin sancısını duymayacağın bir yere.
Şimdiki zamanlardan tüm yüzlerini alıp
Biliyorum -miş’li geçmiş zamana bürüneceksin;

Geceyi böle böle
Biliyorum gideceksin...


...

Yokluğunun çanları çalacak zihnimde
Vedalar karışacak küskünlüklere
Kaç şarkı kuş dilinde melankolik hayaller yükleyecek sevdalı zihinlere
Ve sen üzerine toprak attığın bir hayale
Elveda bile demeden
Biliyorum her adamınla büyüyen
Hüzne dönüşeceksin;

Geceyi böle böle
Biliyorum gideceksin...


...

Taş baskını yüreklerde hayalin şekillenecek
Kan oturacak senin kalktığın yerde
Ve kangrene dönecek elbet akıbeti belli
Ki “sen yangını” bir özlem kazacak iç yorgunluğumu
Gömeceksin giderken tüm gündüzleri
Karanlığı doğuracak gidişin
Biliyorum prematüre bir acıya dönüşeceksin;

Ve geceyi böle böle
Biliyorum gideceksin…

zaman: /hüzünlü bir yirmibir eylül’ün
yer : /bölünmüş bir gecesi...