Kızıl akşamda
Gri bulutlar kaplarken her yanı
Lodos sert çarpıp yere düşürürken yaprakları
Yerden kalkan kum taneleri
Azgın dalgalar gibi dövüyordu bedenimi

Donuk ay yüzüme alaycı bir gülüş fırlatıyor
Kayan yıldızlara, göz kırpıyordu

Sanki susuyordu
Susuyordu gece yokluğuna
Ağrılı sancı bırakıyordu yüreğime
Ve
Hayalini düşürüyordu gözlerime

Seni görüyordum

Göz çukurlarımdan boncuk boncuk
Şakaklarıma süzülüyordu iki damla kan

Ve
Alnımın kırışık çizgileri arasında
Yazılıyordu ezik hayat

Acılarla yoğrulmuş yürek
Çatlak dudaklarla alna kondururken öpücüğü
Titreyen eller arasında
Sevdamın iniltileri çiziliyordu tuvale

Titrek ressamın elindeki fırça
Tamamlamadan resmi
Sensizlik ve sessizlik limanının meyhanesinde
Son kadehi şerefine kaldırıyor
Yarına olan umutlarımı incir çekirdeğine gizleniyordu

Bir sigaralık efkâr dağıtımları
Kırlangıçları toplarken gökyüzüne
Sessizliğimin naraları ürkütürken geceyi
Yağmur bulutları gözlerimden boşalıyordu yeryüzüne

Ağlıyordu ey sevgili gece ağlıyordu
Yokluğunun ardına bıraktığım gözyaşlarına ağlıyordu