Sararmış bütün doğa, hüzünlenmiş galiba
Renklerden resmi geçit , düzenlenmiş galiba

Alev gibi yanan var, kimi sapsarı olmuş
Sararan tabiatla, sanki yüzlerde solmuş

Yapraklar ölü gibi , hep yerlere yayılmış
Göz alan yeşillikler, artık çöpten sayılmış

Kuşlar bile terketmiş ,bu çıplak ağaçları
Artık barındıramaz, doyuramaz açları

Korumak istersin hep ,bu zavallı kuşları
İçin sevgiyle çarpar, görünce bakışları

Bu ağaçlar özlüyor, neşeli şakıyışı
Mevsimler değişince, bitecek arayışı

Yine de durur dimdik, arşa değer o başlar
Biliyor en sonunda, yeniden bahar başlar

Ne kadar aynıyız biz, şu kuşlar ve insanlar
Pul için kul olurlar, sızlamaz hiç vicdanlar

Varsa elinde aşın, üşer başına kuşlar
Bulamazsa kaçarak, sonunda seni dışlar

Ereceğiz feraha, sonsuza sürmez kışlar
Utanmadan gelirler, yine hanende kışlar

Dokunma yüreğime , acıdan kıvranıyor
Yüzüne her güleni, gerçek insan sanıyor

Kış ayazında bile, baharı içmelisin
Karşılıksız sevecek, dostunu seçmelisin

DOSTLARDAN ÖRNEKLER
Kötüler kalmasın çıksın dünyamdan
Meğerse yılanmış dost bildiklerim
Neler çektim neler canım diyenden
Meğerse yılanmış dost bildiklerim

Eksilmedi bir gün derdim kederim
Boşa gitti hep tüm emeklerim
Riyakarlardan şu çektiklerim
Meğerse yalanmış dost bildiklerim

Zor günler gelince herkes çark etti
Deli gönlüm bunu ancak fark etti
Garip gönlüm bir çalıya park etti
Meğerse kargaymış dost bildiklerim

Eğdikçe belimi daha eğdiler
Her dalıma zehirini değdiler
Menfaat bitince nasıl tüydüler
Meğerse rüyaymış dost bildiklerim

Kapanmıyor dostun açtığı yara
Gurursuz olgunluk,şerefsiz para
Çekildik kenara olduk maskara
Meğerse yılanmış dost bildiklerim. batu_41

GÜNAYDIN diyecektir nevbahar hepimize
BELKIZ da katılacak kuşlarla sesimize_______hisbey