İzin vermedi yollar, ama bana yakındın
Hiç yaşanmamış gibi , şimdi tavır takındın
Bir dirhem mutluluğu , bile benden sakındın
Adı aşk olan adam, yaşadın bensiz neden?

Çıkmaz bir yola benzer , seninle her bir düşüm
Melekleri ağlatır , böyle boyun büküşüm
Acımı gizleyemez, benim mahzun gülüşüm
Adı aşk olan adam, yaşadın bensiz neden?


belkiz gunaydin (belkiz)
------------------------------------------------------------------------
Her zaman olmasa bile, zaman - zaman hüzün derinliklerinde yaşar insanoğlu. Hem de boğulmadan, dağılmadan, her zaman yekpare, her hüzün dıyuşlarından sonra daha dinamik ve güçlü doğar sanki yaşama. İnsan oluşun, duygu ve düşünüş zenginliğinin
her insanda farklı yansımasıdır bu.
Ben hüzünlerimizin, özlem ve duygularımızın geleceğimize hep ışıklı ve emin yollar açtıklarına inanırım. Çünkü güzel, yetkin ve seçkin akli melekelerimizin en geliştiği ve yapıcı unsurlar yansıttığı zamanlarda hüzün ve kapsmlı düşünceler canlanır gözlerimizin önünde. Olağanüstü bir akıl çalışmasıdır bu. Tüm yaşam serüvenümüz söz konusu olur ve munis, geniş bir muhasebesi yapılır. Sonuç harikulade yenileşme ve gelişmelerle özelliği olan bir çok yeniliğin farkındalığını hissettirir insana.

Bu güzel şiirinizde bütün bunların hepsi hoş nağmeli bir senfonik müzik gibi çalınmış kulaklara. İnsan olana, aşk ve sevgilerin, vefa ve sadakatların, yerine göre vakur davranışların da , neler olması gerektiğini çok açık ve net mesajlarla vermiş, anlamak ve bilmek isteyenlere. Severek okudum, çok beğendim değerli dost şairim bu özenli çalışmanızı da.

Esenlik dileklerimle selamlıyorum, tam puanımla ve içtenlikle kutluyorum Sizi. Kemal polat