Gecenin Aşk Tutulması

Biz çok külfetlendik sanki, bu yaz yaklaştıkça aşk’a.
Kalemim karanlıktayken, yazıyor seni bir başka.
Dolunay’a bakmıyorum, senden bir başkası laçka;
Bugün sanki daha sakin, Gecenin Aşk Tutulması.

Beni benden çalıyor hep, görgüsüzce satırlarım.
Her bir yazdığım satırda, benliğini hatırlarım.
Konusu mühim değil ki, yetiyor seni sorması;
Beni benden aldığında, Gecenin aşk tutulması.

Ah kalemin kumarbazı, ettin artık beni bak sen.
Körkütük bir birikimim, korkum kaybın uluması.
Nesil atladıkça dünya, çoğalıyor bak aşk esen;
Senle bugün ayrı esti, Gecenin aşk tutulması.

Uyukladı sanki Oğuz, bir vardiya nöbetinde.
Bu sana son cümlelerim, bir kandilin ertesinde.
Işık yavaştan vurmakta, odamın sen perdesinde;
Bana aşkı sen yazdırdı, Gecenin aşk tutulması.

Oğuz KARABULUT
04.06.2011
05.36