git artık...
seni yüreğime kazıdım
hasadını gözpınarlarımdan almadan git
yüreğimde yangınlar alazlansın
çık git
gözbebeklerim siluetine hasret kalsın yarınlarımda
ellerim buz tutsun seni beklerken boşluklarda
hançerler beni arasın; deşmek için sinemi
sensizliğe terkettiğim
yokluğa ısmarladığım bedenimi bulamasınlar
git
ardına tek bir bakış atmadan
tek saniye dahi ruhuma batmadan git
saniyeleri mıhlayacağım artık zamanın en koyu yerine
bakışlarına perdeler çekeceğim gözbebeklerimde
ellerimi güneşe uzatacağım
güneşi soğutmak için
kokularını kaybedeceğim fırtınalarda
kum tanelerine sindireceğim sana olan hasretlerimi
dalgaları denizlerde donduracağım
belki martılar bile uçmayacaklar
belki tan yerinde güneş doğarken çiy taneleri ağlamayacak
hasret kokularını güllere dökeceğim
güller kendileri gibi kokmayacaklar
git
katliam yaptırmadan harflerime
bir sen kalacaksın rüyalarımda
bir de
bir de siluetin gözbebeklerimde...


Metin Kaya İLHAN
TRABZON