Cennet kokulu annem seni çok özledim
Dizine yatıp rüyalara dalmayı özledim
Kokunu özledim, bana hasta olduğumda
Kendin yemeyip, bizi doyurmanı özledim

Bizlere kol kanat olmanı bizi düşünmeni
Sıcacık göğsünde uyumayı özledim annem
Bana masallar anlatmanı ninniler okumanı
Her sabah uyanınca ellerinle doyurmanı

Seninleyken ağlamayı bile özledim annem
Ne diyim ne söyleyim bilemiyorum artık
Gülyüzüne bakmaya bile doyamazken
Kara toprak aldı seni elimizden annem

Yokluğun derin bir sancı özlüyoruz seni
Gülüşünü öpüşünü evlatlarım deyişini
Akşam olunca üzerime yorgan örtüşünü
Soğuk gecenin ayazında koynuma girip

Üşüyen bedenimi ısıtmanı özledim annem
Allah çok sevdiği kullarını, erken alırmış
Yanına, Cennet kokulu alyazmalı annem
Bugün ölüm yıl dönümün herkez yasta

Kardeşlerim ağlıyor, yokluğun derin acı
Yüreğimizi dağlıyor, mezarının başındayız
Uyan anam uyan kalk gör evlatların geldi
Türkanın kocaman kız oldu çocuğu bile var

Öylesine akıllı öylesine başarılıki bir görsen
Herşey çok güzelde sen yoksun anam
Kaldır başınıda gör evlatlarını hepsi pırıl pırıl
Her bayram sabağı olunca yokluğunla uyanmak

Öylesine çok zorki cennet kokulu annem
İşte yine sensiz bir bayram sabağı yaşıyoruz
Bana göre bayram olmuş kanayan bir yara
Sen yoksan eğer bayram gelmiş benim neyime

CENNET KOKULU ANNEM...