/ Avuçlarıma yazmışım seni … Dua gibi ellerimdesin /
/ Ömrüme yazmışım seni … Ömrüm kadar bendesin /





ipek kahvesi saçlarında bahar rüzgarları
usul usul savrulmakta yine
gökkuşağım uçuşan bin bir rengin ahenginde
her yağmur sonrası


sevginle bezenmiş dünyam
mevsim mevsim çiçek çiçek
nereye gitsem sen
neye baksam sensin sevgili


bensiz çok yaşadım
yokluğum zordu bir zamanlar
katlandım hepsine yine de seninle
sensiz hiç bir anım olmadı ki benim
hiç bir yanım olmadı ki benim sensiz


sağım
solum
önüm
arkam sendin sevgili


günde gölgemdin,
gecelerde aydınlığım
rüyalarda düşlerim
her düşümde yar yine sendin


doğudan doğar batıdan batarsın hep
benim için günüm, aydınlığımsın
her yıldıza öylesine nakşetmişimki
gökte sen varsın tüm gecelerimde
ay’sın yine gündüzümde


aldığım her nefeste seni çekmesem içime
çoktan ölürdüm ben sevgili
seni içiyorum yudum yudum
her susayışımda kana kana


/ sensiz ne mümkün ki yaşamak … / sensin zaten bendeki yaşamak … /


bir gün belki
yine unuturum kendimi sevgili
bu can bu bedeni terk ettiğinde


ama seni unutamam asla
çünkü cansın bedenimde sen
bedenim de sensin sevgili
o gün
anımsatırsın yine eskisi gibi
beni, sendeki bana …








Mert YIGITCAN
02 haziran 2011 istanbul
Senli zamanlardan bir zaman