Güneş doğar gökyüzünden her sabah
Sımsıcak okşar sıra sıra dağları
Yağar yağmur yaylalarında
Allı morlu kelebekler oynaşır.

Türkü söyler bağlarda bahçelerde
Sevenler sevilenler
Bağlamayla çiftetelli oynar
Kemençeyle horon da teper.

Çoğu akrabadır köylerde
Ekmeğinin peşine düşenleri
Zor bir yaşam bekler şehirlerde
Ölümüne sevilecek yurttur memleket.

İnsanlar birbirini sayar sever
Büyüğüne hürmet eder
Bir lokma ekmeğe bile
Dua eder herkes şükreder.

Taşlı yollarında yürüsek de seke seke
Elimiz kanasa da dikenlerinle
Aç kalsak açık kalsak da hepimiz
Sen başkasın memleket.

Senin için canımızı veririz
Seni biz deli gibi severiz
Kıpkırmızı akar kanımız.

Al bayrağın rengi gibi saf ve temiz
Bir avuç toprak için kavga ederiz
Özgürce yaşamaktır
Bu topraklarda tüm isteğimiz.

Dostluğa kardeşliğe
Barışa değer veririz
Düşmanlığa geçit vermeyiz
Memleket için can da veririz
Tek kişi kalsak bile
Bir çakıl taşını kimseye
Vermeyiz verdirmeyiz.

Sen eşsiz bir rüya
Yüreklerde saklanan hayalimiz
Sen bize kucağını açmış
Göğsünde büyüdüğümüz
Anamızsın memleket
Sen bizim vatanımızsın Türkiye’m.

2008.OSMAN ÖZTÜRK.
Taflan Mevsimi Şiir Kitabımdan