iki kat zülfüne el atmaya imkan var mıdır sevgili



senin ahdine de
fecr vakti yola çıkan seher yeline de dayanmaz yüreğim



aşkın eteğinde yüzlerce âşık kanıyla elde edildi
gece
gündüz tanrı kullarıyla savaşmaktan mitap düşen ruhum
can libâsı nedir ki yolunda yırtılmasın yâr



harabat bucakta
felek türkü çağırmakta
zaman
hilâli kadehin dönmesine niyetlendi



mihraba benzeyen kaşının büklümü ciğer kanıyla temizlemek mümkün mü?




gönlüm sabır orucuna durdu
riyâ hokkasını açıp
hokkabaz felekle oyuna girişti
âşık gel!
sazını şark perdesine düz de vuslat halvetine gir




ey gönül!
nasıl lale gibi kanla dolarsın
tengri için söyle ey dost
bu oyunda şah/mat oldum çıktım



o sevgili ki
yay kaşlı
ok gözlü
bendeniz’i bir sem’e çevirip
bir yakıp yandırdı ki
Marmara bile halime gözyaşı incilerini dökmekte
sümbul-i bulutlar bile feryada geldi

ey şehr-i İstanbul!
bir çaren varsa tam vakti
lûtfet!
zaman iştiyâk derdinden canıma kasdetmekte

üzüm kızılı akşam vuslata erişirken
Kız kulesi müjde ver!
yüreğim sazın perdelerine dokundu
vuslat gülümün goncası
yüzümü tokat atan lodos’a açıldı
bülbül de okka gül-ü râna’nın açılmasından şakırdadı



harabat pirimin aciz kuluyum



zemzemini yarım bir bakışla almaya imkan var mı ki yâr



herkes nakdi ayarını vuracak zamana ramak kala
yüreğim
alnına düşen zenci kölelerine ne güzel sarıldı
bayrama benzeyen cemâlin vefalıktla dolup
taştı
varlık sayfasında ism-i nâzımın varsa
ne şükreder
ne de şikayet eder bu gönül



gam tozu âşık’ın derdine derman olmakta
Moda koyuna doğru ilerleyen göz pınarımdan akan tuzlu suyu görmez mi ki
amber saçlı cancağızım
gözümden akan lâl kızılı gözyaşım ağlama duvarını sırılsıklam eyledi



Yusuf kokulu mintanı duydum
kıskanç kardeşler yırtmaya geliyor
adımları Kenan’ı sarsıyor
yüreğim
sana dua etmeye saf tuttu
Süleyman’ın hüthüdü
seba gülşeninde gül-ü râna getirdi küçük gagasında


murat ayında
gök bile emanet yükü çekemez oldu
sözün saçı
kalemle taranmaya başladığında
canım, dudağına feda eyledi

ruzigâr can gülüşünü dimağımıza bir adım yakınlaştırır diye
aşk tasımı meydana mesken bildi ruhum


gönlüm
zülfündeki büklümlere gitti gideli dönmemekte
keman kaşlarına karşı
ne oyun
ne şuhluklar yaptım
felek kulağına burkmuş bir kere sevgilinin
bendeniz’e kulak vermeme niyetinde
gönlümü hor görme cancağızım
rahmet yüklü bulutların feyzi
tuzlu suyum aden incisi gülbeşeker gönüllü yâr’im




şems
yine taşı lâl-i yakuta çevirmeye koyuldu
göz ucuyla öldürdüğün biçâre âşık yolunu gözlüyor




zülfünün kıvrımı yolumu kesmekteyken
ne bir adım geriye
ne bir adım ileriye atamıyorum ayağımı cancağızım


gordion
30/05/2011