3
Yorum
7
Beğeni
5,0
Puan
2120
Okunma
Hasretinin irin s/arısı
Paris’in dudaklarına d/eğdi
S/özümün büyüklüğü ,
S/oluğumun telaşı
Bülbül tevfik gülünü k/oklar
Ah k/adın!
Mihraba benzeyen k/aşını secde eder dururum.
K/ulak k/abartıyor, f/asık!
T/estim kırıldı ;
Ece/l t/eri kusar.
B/ahtının cilvesi y/adına nakış b/ezer
Şimdi ayrılık mürted!
Gönül aynasını cilalayan z/aman
D/emirliğinde iki zülfüne k/esirlenirim dedi; ada/m
İşret bahçem,
Domurcuk havletlim!
Ihsan; yokluk saltanatında
Mülazemette’dir ; bir b/atımlık şarap kendi küpünde boğulmaya....
Gordion
15/09/2017
5.0
100% (5)
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Cevap Yaz
