adalet yerini bulsun diye
dort duvar arasına düştük yine
olacak işmi şimdi bu
söz de vermiştik yare
ne demeli şimdi
dilim kelepçeler arasındaki
ellerim gibi oldu
demir kapıdan girerken hep ona bakardım
çıkacağım günün
mutluluğu sarardı beni
ne olduysa
yar’da gelmemiş
kızmıştır yine
utanmıştır belki
suçum ayıp değilde
kaçıncı kez oldu
acaba yine beklermi beni
suçum yokki niye beklemesin
infazım yanmış
ben yinede görüşe yazdım onu
eyvah dört ay oldu yine gelmedi
anamada soramıyroum yar nerde
gücüne gider diye
anam ağlar durur
ağlama diyorum ana
alışıksındır sen bu oğluna
oysa yar gitmiş
anamda her gelişinde anlatmaya çalışmış
ana yüreği
nasıl verir kötü haberi
o zaman anladım
herşeyin anlamsız kaldığını
neyseki
berahat günüm gelmişti
çıkıyorum arkamdan gardiyan bağırdı
eşyalarını almayı unuttun
usulca döndüm ona
biraz baktım
ve sonra şöyle dedim
herşey yerli yerinde dursun
gelecem

Okay Güner