çiçeklerden tül sevda
işte aşk…işte sevgi
ya dilediğince le...
çile patikaalnımda

-her bir histir
taze somun buğusu misali-
bitirildiysesavrulmalı külleri
tohumun çatlamak...
gülün açmakt derdi
…
ne aysevindirmeli
ne de gökleri
parıldasın diye
...
oysa...
hiçbir ha değildir
yine de
mona lisahayatlar verilir
en mutlu deli benim şu anda
bilsem d..
bütün düşler iğdiş edilir

söyle asın...!

beni en çok…içli bir ağlayış ıslatır
rüzgârlı bir gülüş…eflâtun bir duruş
hüzünlü bir şarkı…şakağımdan vurmuş
…
ya renkleri yitik bir gök kuşağı
ya bir
r zaman
…
ve her nefestdaha eskir insan
paspasın duygular…
nasıolur
bilmbazen bir ömür
bazen de
sadece…
…
..
.
/herkesin mutlaka mona lisa gülüşlü bir kokusu vardır/

meselâkızve karım…-ya sizin?)

1998
tahsin özmen,bez bebekler de üşür,çatım&baskı yay,ank,2006