Kardelenlerin açma mevsimindeydi
Seninle tanışmamız.
Kar ve yağmur sularının birbiriyle öpüştüğü
Ve tomurcuklandığı zamandı badem çiçeklerinin,
Soğuk bir gündü kıştan bozma
Ağaç gölgesi arıyordu gönlümüz
Üşümüş bedenlerimizi aşkla ısıtmak için,
Sarılmak isterken birbirimize söz verdik
İki satırlık duygu aktarımıydı son bulurken sözlerin
Ben gözlerinde okumaya bayılmıştım aşkın elifini
O güzel günlerden dönemedim geriye gönüllü esaretti benimkisi
Her gece güne veda ederken sabaha seninle uyanır oldum.
Sen varsan etraf yem-yeşil
Etraf, güllük/ gülistanlık ve sımsıcak
Yoksan zehir/zemberek ti yaşamım.
Sana da soramadım;
Sonbaharda yaz’a girmişiz galiba
Bir kardelenin ömrü kadar mı idi aşkımız
Yoksa bir kaplumbağanın sırtında mı geçecekti senli düşlerim.
Elimde saklı durur hala kardelen, yanımda sen yoksun
Ve ben gözlerinin buğusuna takılı kalmış lirik bir türkü tadında
Mısralarıma dökerim sensizliğimi
Tıpkı kardelenin nazlı boyun büküşünü anımsatır bana gelişlerin
Zifiri siyah odamda ciğerlerime çektiğim nikotin gibisin
Ve ben maviyi yaşarım gözlerinde düşte olsa.
İŞTE O AN
İÇİME ÇEKESİM GELİR SENİ….

İbrahim ALTIKULAÇ
Ƹ̵̡Ӝ̵̨̄Ʒ ♥♥♥♥♥SENİN UĞRUNA♥♥♥♥♥ Ƹ̵̡Ӝ̵̨̄Ʒ