Sarayburnu’ndayım ve yalnız.
Poyraz, yosun kokan esintileriyle beni okşarken,
Yürekteki sancıların dinmesini bekliyor.
Nafile uğraştasın poyraz! Şansını boşa zorlama.
Beni serinletemez soğuk rüzgarların.
Bedenim yangınlarda,
Aklım çok ama çok uzaklarda.

Ah Aşkım,
Şu an karşımdasın!
Poyraz rüzgarında, uzun saçların dalgalansın.
Bir anıt gibi kayalarda ayakta, Marmara’yı seyret.
Boğazın köpüren dalgalarına, coşkuyla el salla.
Aşkla gözlerime baktığın anda,
Poyraza inat,
Serinlerim bakışlarında.

Sarayburnu’ndayım ve yalnız.
Muhteşem güzelliklerin arasında.
Saraylar, yalılar, köprüler karşımda.
Tarih kokan surlar yanımda.
Birbirinden güzel gemiler, süzülürler boğazda.
Sevgililer oturmuşlar sarmaş dolaş,
Dedeler torunlarıyla oynaşmakta.
İstanbul’dayım, Sarayburnu’nda,
Aklım çok ama çok uzaklarda.

Ah Aşkım,
Şimdi yanımdasın.
Uzansın ellerimiz birbirine, sıkıca sarmalansın.
Aşk fısıltıları dökülsün dilimizden.
Birleşsin dudaklarımız doyumsuzca.
Kime ne!
Uzun saçlarını göğsüme yasla.
Poyrazın soğuk rüzgarlarına inat,
Yüreğimdeki yangınlar dinsin.
Sensizlikten yorulan beden, artık dinlensin.

Sarayburnu’ndayım ve yapayalnız,
Ve sensiz.

Mehmet Macit
16.03.2010