gölgemdir dolanır yeryüzünde
kana bulandığında zemin
merhametim ki ağlar ikimize

bir avuç ağudur içtiğimiz sakisi ben
ikrarım ezelden

tekrarı mucip mısralar okudum
tekrara muhtaç mısralar yazdım
ne taif ne de kerbela
böylesine utanmada
nöbete durur korkularım
köhnemiş bir şehrin sokaklarında

ürken ben değilim ayaklarımdır
ezberleyemeyen hanenin basamaklarını
dilimde tuhaf bir terane
bir ağıt olmalı cümle şafaktan yarına

güneşli bir yağmur
susabilsem rahmete
sende kelam yok
sinemde sema hicre döner
yanacak haşre dek

kırlangıçlarda göç mevsimi
hava turuncuyla oynaşta
rakkase geldi rakkase gidecek dünya

neşeden arta kalan kederler gördüm
teselli oluşlarımı çalar bir meczup
kuytu denizlerimden
geldim geçemem aklıma inat
çayırlar tepeden tırnağa hazan yüklüyken

yorgunum tenhayım asılsızım bu akşam
keşke cümle sürgünlerinden bir anlık azad olsam…