a / fide

kıraç virüsüne aşılı
minicik fideyim
biteğim toprağı sevince
boy atarım
can atarım
elleriniz
bedenime değince


b / ağaç

seveni benim dünyanın
sevendir üre/t/meyi bilen
eteğimde çağın artıkları
kimsesiz yapraklar
canımı yakan ayrık otları
bir bilseniz ah
hangi bahçeden
koparıldıklarını


c / saksı çiçeği

siz deyin beş-yüz-yıl
-size göre dedim ya-
çömleği sıla bellettiler bana
her gün
her sabah
nefes alıyorum
nefes veriyorum
şu kirli
kibirli
ve asimetrik
perdenin aralığından
penceremin arkasından
seni seviyorum
pencerem kadar


d / buket çiçeği

benim adım narin
adımı siz koymadınız mı
hemencecik sevinirim
mutlu ederim
gülerim
severim
beklerim

kızarım
konuşurum
haber salarım
beni doğuracağına
şimşek doğuraydı anam
vazoya girerken bedenim
üzülür ağlarım

ama dedim ya
benim adım narin
tohumlarımı tek tek
ellerinizle
bahçenize serpin


nevzat kırkpınar

08 / 77





[ /italik