Bu şehri sende sevdim,
Yarım kalan cümlelerimin kalabalığında,
Ve en şehirli yanlarımın kabalığında.
Hiçbir hükmümün olmadığını fark ettim;
Sen yanımda olmadığında.
Bu şehri sende sevdim ben,
Baktığın da göreceksin arka sokakların duvarlarında.

Belediye otobüslerinde
Şoförle konuşmak yasak olduğu halde,
Seni anlattım bütün şoförlere.
Hamile bayanlara yer verdim,
‘Darısı sana da olsun’ diye.
Başımı cama dayadım her zamanki gibi,
Saçlarının dağıldığı omuzun niyetine.
Bu şehri sende sevdim ben,
Bir yarım kalmışlığın nihayetinde.

Gözlerin vardı akşamlarında,
Saçların,başak tarlalarında.
Adın geçtiğinde memleket havalarında,
Ölmeyi isterim hep kollarında.
Ama yaşamak varken senin yanında,
Ve varsa alacak nefesim daha,
Daha çok kalmalıyım diyorum her defasında.
Bu şehri sende sevdim ben.
Aynı havayı soluyoruz diye aynı anda.

İklim umurumda mı sanki,
Ha en çok yağmur kışın düşmüş,
Ha yazlar sıcak ve kurakmış.
Ben avuçlarımı açmışım; cemre düşmüş.
Şarkılar kıskansın isterse; ‘Bahar’ senin adınmış.
Bu şehri sende sevdim ben,
Öncesi boşa harcanmış.

Şimdi kaçsın bütün vapurlar,
Demiryolları uzanmasın kentimize.
Hep kırmızı ışığa yakalanayım yanındaysam.
Sular kesilsin mesela her gün,
Biliyorum her sıkıntı bitiyor bir gün.
Bu şehri sende sevdim ben,
Senden öncesi siyah beyaz bir dün.

Kırıkklae/Temmuz-Ağustos 2009

Mehmed A.Aksu