’Ölümün soğuk kanatlarına...’



Bana kalan ne çok gece var
Yokluğundan...
Bir su gibi içemediğim,
Boğazıma takılıp kalan
Gözümden akıtamadığım,
Yüreğimi yakan...

Gittin demeyi yakıştıramadığım
Muhabbetler geçti çokça,
Seni tanıyanlarla aramda.
İsimlerini ezberlediğimiz
Çıkan sokakların her biri
Çıkmaz hale geldi,
Senden sonra...
Hala aynı fırından aldığım
Ekmeğin tadı değişti,
Suyun tadı çirkinleşti,
Hava grileşti.

Gittin demeyi yediremiyorum ama
Bu acı,
Ömrüme yerleşti...

Papatyalar artık
’Sevmiyorum’ diyor,
Anahtarım kilidinde dönmüyor,
Sen yüreğimdesin
Ama kimse görmüyor
Herkes gittiğini söylüyor...

Çayım demini almıyor,
Balıklarım verdiğim yemi yemiyor,
Gözümdeki yaştan,
Duvardaki çiviler bile pas tutuyor.

Dön sevgilim...
Beni kimseler
Sen kadar sevmiyor...




Elif SEZGİN