Henüz şiir olmamış bir sevinçtin..
Her şey bir soru işaretiydi bakışlarına..
Işıklar içinde bir gülümsemeydin..
Hayatın acılı labirentinde uzak köy evlerinin
Verdiği huzurun görünen ruhuydun..

Hayata bir ağlayış kattın hayat gülümseyişlerine cevap verecekmi
Bilmiyorum,bildiğim Bu dünya ağlayan mısralarla dolu..
Acıtan ağrıtan bir dünyada bir penceren olsun
Ağlamasın diye hiç kimse mısralarla dolsun ellerin.
Yastıklarda ağlayanların,yalnızların sahipsizlerin
Kucağında büyüsün masumiyetin..

Kırılmış bir bardakta kırılmış bir balığın
Düşleri gibi acımasın hayatın sen kokan
Cennet kokan,masumiyet kokan yanı..
Dünyanın tüm gözyaşları ve şarkıları
Kardeş olsun diye..büyüdükçe büyüsün
İçimdeki hayatın sımsıcak düşleri..

İçimin tüm yolculukları akan ırmağının
Sesinde yankılansın ve durmasın o çağlayan
Yeryüzünün şarkısı..sevdanın türküsü..
Çocukça olsun mısralara aksın..


Yağmurun altında duran bir tren gibi..
Ne yağmur dinsin..nede tren bir yere gitsin isterim..
Bütün yolculukların hep içime çıksın..
Belki dünya ilk ırmağını bulur mısralarda
Ağlamamış bir annenin ırmağında…


SEBAHATTİN TAYŞUN