1
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1102
Okunma
Yokluğunla cepheler kurarak
Ve galibiyet umudu bile gütmeden
Bir başıma, -parçaladığım- beyaz bayraklarımla
Siyah savaşlar veriyorum
Uygulanan bütün turan teknikleri mağlubiyetle bitiyor
Yokluğun sunuluyor altın tepside
Mondros oluyor parçalıyor beni
And’laşılamıyor sensizlikle
Yokluğunun kurşunlarında vuruluyorsun
Şehitlere benziyor vedaların
Yok oluyor ama ölmüyorsun
Sağanak yağan kurşunlar arasında
Yeniden yeniden defalarca
Adın doğuyor en üretken yüreğimin, doğurgan dimağlarında
…
Bu savaş b(s)enim ve b(s)enim savaşım
Birisi s(b)eni bulup vurana kadar
Ve s(b)en gerçekten yok olana kadar
Yüreğimde çoğalan şehitliğimle
Bıkmadan, yorulmadan
Yeniden s(b)en doğuracağım…
Özlem UZUNLAR
onaltımayısikibinonbir
şimdi söyle şair... bu şiirde kaç özne var?
5.0
100% (3)
Cevap Yaz