17
Yorum
6
Beğeni
4,8
Puan
1942
Okunma

Aydaştık…
Gözlerimiz güneşi arıyordu oysa…
Saçma bir yalpalanışta karşılaştık
Afallaştık…
Aydınlaştık…
Ateş böcekleri olduk birbirimizin
Karanlıkları aştık
Belki kader deniyordu buna
Belki de öylesine anlaştık…
Yoldaştık…
Yolumuz kesişmeye meyilli değildi oysa
Kendimiz bile geçemezken kaderin çemberinden
Birbirimize yol açtık
Kıştaştık…
İliklerimiz soğuktu hala
Dudaklarımız titrek
Selamlaştık
Tenhada kimsesizliğin kuytuluğunda
Üşüşürken rastlaştık
Susaştık…
Açlığımızı unutup
Kurak yüreklere su saçtık
Birbirimizin yüreğine değdi ellerimiz
Kurumuş tohumlarımıza ulaştık
Önce filizlendik, yeşerdik
Sonra yemiş açtık
Farkında bile değildik oysa
Bu karasal iklimin ortasında
Ağır ağır
Sulaklaştık…
Her kabuk biraz daha eskitti bizi
Her eskiyişimizde biraz daha
Yalnızlaştık…
İkimizde aynı kalabalığın yalnızıydık oysa
Yalnızlığımıza ağlarken birbirimizin
Anladık ki…
Yalnızdaştık…
5.0
95% (20)
1.0
5% (1)