raks –ı zaman inerken kızıl kızıl
savuruyor kumul sözlerini/ serabın fırtınası
ayrılık kıvrılıyor içine içine
susma(ya) devam et sen…


dolunay ezgisi düşerken acemaşîrân
ve ben harabatta dem çekerken
tutuşurken tennure
ney ehli/mey ehline dönedursun
yeter ki, ma’şûk’a olsun visâl
çöl gözlü ‘’Remle’’

anla !...yalnız ve yalnız
-dönenmek- elimizdeki sır
bir adına / kün hakkına
yüzünü okşadığımız gün
ellerine uzandığımız güne bakan aşkına
cem olsun halklar
duy ‘’Remle’’ duy !

-gül tefsîri- sürmeli hat,salarken rahiyasını
ebru üstüne ilmek ilmek örülürken örümcek ağı
gölgesi düşerken athal’ın
güvercin kanatlarına tezhip işlemesi
sıddık yol arkadaşı
bil ‘’Remle ‘’ bil !

kuba /ukba secde ve musallâ
iki harf –dönendi- nasıl da değişti mâna
-lâm- değil midir zülüf ?
söyle ‘’Remle’’ söyle !
uçlarına asılırken nevruzî rüzgâr
çölüne düştü mü yeşil düşler
harabat dönerken ibrahim ateşine
susma pir aşkına