49
Yorum
12
Beğeni
5,0
Puan
3242
Okunma


Islanmaktan yoruldum yağmur
Islanıp da üşümekten...
Bari bugün yağma, dur!
Bırak da ısınsın içim dışım...
Kızmaz, kırılmazdım üşümeseydim eğer iliklerimce
Sitemleşmez, ağlamazdım da seninle baş başa verip
Çekilmeseydi her yeni günde darağacına duygularım
En çok, neden sırtımdan üşüdüğümü de sormazdım
Affet yağmur...
Ellerimi nereye koyacağımı bilemiyorum
Onlar da üşüyor en az sırtım kadar
Cebime soksam nafile, daha çok üşüyorlar sanki
Değil mi ki, kanı çekilmiş ve buza kesmiş
Parmak uçlarından da çıkar elbette can
Canım ki burnumda, soluyor üşüye üşüye
Anla hâlimden yağmur…
Sırtımdan vazgeçtim, nasılsa tecrübeli
Hem yük taşımaya hem de üşümeye
Peki ya ellerim?
Ellerim ki, en çok göğe asılandır
Sen de gökten inen değil misin ki, anlamazsın hâlden
Hani, görseydim senden başka hesap soracak birini
Yanı başımda, sağımda solumda ya da beride geride
İnan ki sızlanmazdım sana, üşüyorum diye diye
Dindir feryadımı yağmur…
Islanmaktan yoruldum, az biraz dur!
Korkuyorum da üşüdükçe ve titredikçe
Parmaklarımın tutmayacağından ki, bir tek o kaldı elimde
Dert dinleyenim, dile gelenim, kalemim
Onu da tutamazsa parmaklarım, hepten ölürüm
Bari bugün yağma, dur!
Öldürme beni yağmur…
Saadet Ün-14.05.2011
5.0
100% (34)