(1)

Korkma benden!
Korkma! aşkımdan
Yaralarını sarmaya, seni anlamaya geldim
Kelime kelime, cümle cümle, nokta nokta
Seni okumaya geldim.
Benim aşk kitabım ol!
Okuyayım sabahlara kadar bin defa, milyon defa
Seni satır satır ezberleyeyim,
Her okuduğumda sayfalarını gözyaşımla ıslatayım
Yani dudaklarını, saçlarını, ellerini
Yaralı ve susuz kalbine sızsın gözyaşlarım
Bir tülbent gibi sarayım yaralarına ruhumu
Merhem olayım, sür! ellerinle beni göremediğim yaralarına.
Dermanın olayım, derdinin içinde dermanın.
Virane gönlünde papatyalar açacak, gelincikler açacak
Ve dudaklarında, yanaklarında koklayacağım taçlarını
Çiğdem toplar gibi toplayacağım sarı saçlarını.
Gelincik dudaklım, papatya saçlım!
Korkmadan sev beni, korkma! sessizliğimden
ve sensizliğimden İliklerine kadar hisset bu adamı, hisset!
Dudaklarını kızarmış demir gibi bas! ruhuma
Aşkının izi kalsın kalbimde
Bir tuğra gibi; ama aşkının tuğrası
Olsun!

(2)

Kalbine vurulan hançerleri çıkarıp
Onların açtığı yere gülfidanı dikeceğim,
Aşk tohumu ekeceğim
Yeşil gözlerinden seyredeceğim
yeşermelerini, filizlenmelerini
Kokularını boynunda, saçında duyacağım her gece
Seni etimle, kemiğimle ve ruhumla sevmeye geldim
Koşulsuz şartsız sevmeye, kollarında seninle gülmeye geldim
Yeniden dirilmek için sende ölmeye geldim ölmeye
Seni benden daha iyi anlıyorum; kendimi seninle çözüyorum
Ve çözülüyorum; un ufak oluyorum kollarında
Üfürsen toz gibi uçacağım bir boşluğa sanki
Aşkından bir zerreyim,
Sevdanla çağlayan bir dereyim
Susmam artık dört mevsim susmam, geçtiğim dağlara,
Geçtiğim bağlara seni haykırırım.
Gökyüzünün kulaklarını sağır ederim
,,Seni seviyorum seni’’ diyerek.
Ancak dudakların susturur dilimi; yoksa susmam
Vallahi susmaaam!
Bir elini değil; hatta iki elini kapatsan ağzıma
Yine susmam!
Susmamı istiyorsan öp beni öp!
Gözlerini mıhlayarak gözbebeklerime
Öööööööööööööööööööööööööööööööööp beni!

(3)

Huzur limanı arıyorsan, işte karşındayım
Kır dümeni bana kır!
Kalbinin demirlerini at! kalbime
Aşk deryamda seyret yakamozları; gökteki yıldızları
Kuma dönüşen gözyaşlarımda yak! ateşini
Sahilimde seyret batan kızıl güneşini
Her ânımda, canımda; ölene kadar yanımda ol!
Korkma öldürmem seni; ölen öldüremez
Çünkü ben elinde, kucağında ölü bir cesedim
Aşkının sûr üfürmesini bekliyorum
Artık üfür ve dirilt! beni nefesinle
Çırılçıplak ve kalbim boş, sana koşacağım sana
Amel defterimi melekler açtığında
Sana olan aşkımı, sana yazdığım şiirlerimi
Bulacaklar ve bana seni soracaklar
Kim bu Leylâ, kim? Ölümlü olduğum halde ölümsüz aşkla sevdiğim
Bir beşerdir
Ya Rabbi!

Soner Çağatay 6 Mayıs 2011 / Eskişehir

Şiirime sesi ve yorumuyla renk katan Serpil Celebi & Mehmet Çalışkan’a teşekkür ederim.