0
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1385
Okunma
sakin gibiyim son zamanlar
bilinmez yarınlar ne getirir..
sustukça büyüyorum
büyüdükçe yaklaşıyorum sona
hadi şimdi durdur bakayım
imkansıza uzanan yolu
kendi kaderimin oyunu
tek başıma yıpratmadım
bu gençliği, suç ortaklarım nerede
boşuna bu haykırış
her biri yalnızlığımı duyumsatıp
sürümcemede kaldılar
bense kabul edemedim bir türlü
hiçliğimin gölgesinde
demlenirken beslerken
zevklerimin dayanılmazlığında
ilerlerken durduraksız
yıkılmamanın savaşıydı bu
er meydanından kaçak
bir iyilikperest oluştu bu hamurdan
aksi düşünülemezdi zaten..
herkes duruldu sular dalgasız artık
gördüler bildiler ve sakinleştiler
herkes ayrı
herkes yavaş yavaş ayrılıyor
et tırnaktan ayrılmasa da
insan insandan elbet birgün ayrılıyor
5.0
100% (1)
