sualsiz cevaplara yazılırken aklın
sakil hüzmeler tırmalıyor zihnini
kulaksız sesler karşılıyor sabahın ilk neferlerini
kan şekeri düştükçe tadını da alıyor
sallıyor bocurgatı gevşemiş eski depremleri
titretiyor ateş yemiş mum gibi
gelme üstüme hayat biliyorum borçluyum
sar meleklerini üzerime tanrım üşüyorum...



kalabalık dolduruluyor buralarda yoksunluklara
iyi halde uzanıp bakıyorsun
bir kıyamet kopuyor dışarıda
kimi sevgili takmış koluna
onu bulamayan rengarenk çanta
kimi koşturuyor işine dört nala
seni tanımayan dört köşe tavan cengi
ellerin cebinde olmalı sürekli
ve ezberin kuvvetli
ki; hangi saat hangi hapı yutmalı iyi öğrenmeli...



gücüne gitmesin tanrım
bir aktif sancı hariç!
bu kan tablosu senin!
ki; kendi istediğim hiçbir şey yok içinde
bilirsin inancın sabrı beslediği kadar sendeydim
pili azalmış saat gibi konuşmuyorum inan
ve asla kırgın değilim sana
hayatın kırılma endeksine her zaman tamdı inancım
hiç çalmadım, haram katsayım sıfır
bonkör olamadığım için azıcık üzgünüm ama
olsun
bende tüm sevdiklerimi
ve harcayamadıklarımı bırakırım sana
sakın darılma
biliyorsun tüm biriktirebildiklerim bunlar...


üşümem geçti bekliyorum...


...